زن و سلامت روحی

سلامت روحی در گرو سلامت جسمی است و هر دو بر مبنای میزان آرامش افراد و رضایت آنها از زندگی سنجیده می شوند. در متون ادبی که در تار و پود زندگی تنیده شده اند با زنانی روبرو می شویم که با مدیریتی جهادی، مایه تعالی روحی و تسکین جسمی مردان و یا با انفعالی شیطانی، عامل گمراهی و رسوایی خود و دیگران هستند. با آنکه دولت های حاکم بر آمریکا از مجاری غیر انسانی و ضد الهی توانسته اند کشور خود را ثروتمند سازند، اما کمبودهای عاطفی و مشکلات روحی شهروندان آمریکایی به قوت خویش باقیست. البته، این بدان معنا نیست که سایر ملل در سلامت کامل بسر می برند و با هیچ مشکل روحی یا جسمی دست بر گریبان نیستند. متاسفانه، در کشورهای اسلامی از جمله ایران، مشکلات اقتصادی و فرهنگی موجب بروز ناهنجاری های اجتماعی و اختلافات خانوادگی شده است. از آنجا که جامعه از خانواده ها تشکیل می شود و خانواده ها نیز بر محور پدران و مادران خردمند می چرخند، نقش مدیریتی والدین در ارتقاء فرهنگی جامعه غیر قابل انکار خواهد بود. از آنجا که دنیای مادی بدون شرور قابل تصور نیست، در هر خانواده ای با هر درجه ای از تمکن مالی امکان بروز شرایط بحرانی وجود دارد. در اینجا است که لیاقت مردان و زنانی که نقش پدر و مادر یک خانواده را بر عهده گرفته اند مشخص می شود. هنگامی که یک جامعه از زنانی تشکیل شده باشد که با مدیریتی جهادگونه، دوشادوش همسران خود به کار و تلاش و تحمل نارسایی ها مشغول باشند، درهای خوشبختی به تدریج به روی آن باز خواهد شد. به طور کلی، در داستان های کوتاه ریموند کارور با همسرانی سر و کار داریم که از آزادی های موجود در جامعه آمریکا سوء استفاده می کنند و زندگی خود و فرزندانشان را به تباهی می کشانند