خلع بدن

گاهی برای انسان حالاتی پیش می آیدکه روح ارتباطش را با بدن قطع می کند اما نه بطور کامل ، یعنی روح کاملاً از بدن انسان جدا نمی شود بلکه انسان قبل از اینکه بمیرد با زحمت و ریاضت ، تلاش و جدّیت ، تمرین و ممارست و اختیار می تواند روح خود را از بدن مادی خود تخلیه کندآن حالاتی که  بعداز مرگ ، برای او حاصل می شود رخ می دهد و حقایق برای او روشن می شود.انسان در نتیجۀ تقرب به خدا – و تقرب به خداوند در نتیجۀ عبودیّت و اخلاص ، خود را فراموش کردن ،  تذلّل در نزد پروردگار و اطاعت محض در برابر ذاتش می باشد - می رسد به این مرحله که در عین اینکه بدنش نیازمند به روح است ، روحش از بدن بی نیاز می شود. چطور؟ ما الان ، هم روحمان نیازمند به بدن است هم بدنمان نیازمند به روحمان ، حال اگر آن روح و قوۀ حیات ما نباشد این بدن زنده نیست ، اگر هم این بدن ما نباشد روح ما در اینجا کاری از او ساخته نیست،نمی تواند کاری بکند.اما آیا همه انسان ها به این شکل هم بدنشان نیازمند به روح و هم روحشان نیازمند بدن است؟ یا اینکه انسان هایی در نتیجه تقرب به خدا و عبودیت پروردگار ، به این حد می رسند که لااقل روحشان از بدنشان بی نیاز می شود؟ بلی در واقع این قدرت را بدست می آورند که به اصطلاح روح را از این بدن تخلیه کنند( البته در اینجا تخلیه به معنی مردن نیست ) یعنی همان استقلال روح را در مقابل بدن حفظ می کنند.در عصرما ، هستند افرادی که قدرت دارند تخلیه کنند ، یعنی روح را از بدن منفک کنند به طوری که خودشان را مسلط بر این بدن می بینند، مثلا نماز می خواند در حالیکه روحش در جای دیگر سیر می کند افق وسیع تری را می بیند